Verbum

застёгивание

зашпільванне, -ння ср., зашпілянне, -ння ср.

застёгивать

несовер. засцягваць

зашпільваць, зашпіляць

см. застегнуть

застёгиваться

возвр., страд. засцягвацца

зашпільвацца, зашпіляцца

застёгнутый

засцягнены

зашпілены, мног. пазашпільваны, пазашпіляны

застёжка

1) засцёжка, -кі жен.

зашпілька, -кі жен.

2) (деревянная) бірка, -кі жен., цырубалка, -кі жен.

застигать

несовер. заставаць, заспяваць, обл. заскічваць

(захватывать) захопліваць

застигнутый

заспеты, обл. заскічаны

захоплены

застигнуть

совер. уст. прост. см. застичь

застилание

засціланне, -ння ср.

застилать

несовер. в разн. знач. засцілаць

см. застлать