Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
абвгдеёилмноруыюя
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщюя

завершать

несовер. завяршаць

завершаться

возвр., страд. завяршацца

завершающий

1) прич. які (што) завяршае

2) прил. завяршальны

завершение

завяршэнне, -ння ср.

завершённость

завершанасць, -ці жен.

завершённый

завершаны, мног. пазавершваны

завершитель

завяршальнік, -ка муж.

завершить

совер. завяршыць, мног. пазавершваць

завершиться

завяршыцца

заверять

несовер.

1) (уверять) запэўніваць

2) (удостоверять) завяраць, засведчваць