Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

законтурный

законтурны

законфузиться

совер. разг. заканфузіцца, засаромецца

законченность

закончанасць, -ці жен.

законченный

прич., прил. закончаны, скончаны

закончить

совер. закончыць, скончыць

закончиться

закончыцца, скончыцца

закопанный

закапаны, мног. пазакопваны

закопать

совер. закапаць, мног. пазакопваць

закопаться

закапацца, мног. пазакопвацца

закопёрщик

1) спец. закапёршчык, -ка муж.

2) (перен. зачинщик) прост. завадатар, -ра муж., зачыншчык, -ка муж.

(верховод) верхавод, -да муж.