законтурный
законтурны
законфузиться
совер. разг. заканфузіцца, засаромецца
законченность
закончанасць, -ці жен.
законченный
прич., прил. закончаны, скончаны
закончить
совер. закончыць, скончыць
закончиться
закончыцца, скончыцца
закопанный
закапаны, мног. пазакопваны
закопать
совер. закапаць, мног. пазакопваць
закопаться
закапацца, мног. пазакопвацца
закопёрщик
1) спец. закапёршчык, -ка муж.
2) (перен. зачинщик) прост. завадатар, -ра муж., зачыншчык, -ка муж.
(верховод) верхавод, -да муж.