располагать
I несовер.
1) (иметь в своём распоряжении) мець (што)
располагать средствами — мець сродкі
располагать свободным временем — мець вольны час
2) (распоряжаться) распараджацца
располагать своим имуществом — распараджацца сваёй маёмасцю
3) уст. (намереваться) меркавацца, разлічваць
II несовер. (к расположить I) (размещать) размяшчаць, расстаўляць
располагать войска — размяшчаць войскі
III несовер. (к расположить II) (вызывать симпатию, привлекать) схіляць, выклікаць прыхільнасць
располагать к себе — выклікаць прыхільнасць да сябе
располагаться
несовер.
1) размяшчацца
2) распалагацца
см. расположиться 1, 2
3) страд. размяшчацца, расстаўляцца
см. располагать II
располагающий
I які (што) размяшчае, які (што) расстаўляе
см. располагать II
II 1) прич. які (што) схіляе, які (што) выклікае прыхільнасць
располагающий к себе — які (што) выклікае прыхільнасць да сябе
см. располагать III
2) прил. (внушающий симпатию) сімпатычны, прыемны, прывабны
располагающая внешность — прыемны (прывабны) выгляд