исчисление
ср.
1) (действие) падлік, -ку муж., падлічванне, -ння ср., падлічэнне, -ння ср., лічэнне, -ння ср.
вылічэнне, -ння ср., вылічванне, -ння ср.
2) мат. вылічэнне, -ння ср.
дифференциальное исчисление — дыферэнцыяльнае вылічэнне
исчислить
совер. (сосчитать) падлічыць
(высчитать) вылічыць
исчислять
несовер. (сосчитывать) падлічваць, падлічаць, лічыць
(высчитывать) вылічваць, вылічаць
исчисляться
1) (выражаться в каком-либо количестве, числе) лічыцца
доходы исчисляются в миллионах рублей — даходы лічацца ў мільёнах рублёў
2) (определяться путём расчёта, вычисления) вылічвацца, вылічацца, вызначацца
пенсия исчисляется из заработной платы — пенсія вылічваецца (вылічаецца) з заработнай платы
трудовой стаж исчисляется со дня поступления на работу — працоўны стаж вылічваецца (вылічаецца, вызначаецца) з дня паступлення на працу
3) страд. падлічвацца, падлічацца, лічыцца
вылічвацца, вылічацца
см. исчислять
исшагать
совер. разг. абысці, абхадзіць
исшарить
совер. разг. (обыскать) абшукаць
(ощупать) абмацаць
исшаркать
совер. разг. сшоргаць, пашоргаць