Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

расплывающийся

1) прич. які (што) расплываецца

2) прил. расплывісты

расплывчато

нареч. расплыўчата, расплывіста

расплывчатость

в разн. знач. расплыўчатасць, -ці жен., расплывістасць, -ці жен.

расплывчатый

в разн. знач. расплыўчаты, расплывісты

расплывчатые очертания — расплыўчатыя (расплывістыя) абрысы

расплывчатый ответ — расплыўчаты (расплывісты) адказ

расплыться

совер. в разн. знач. расплысціся, расплыцца

чернила расплылись по бумаге — чарніла расплылося па паперы

лицо расплылось в улыбке — твар расплыўся ўсмешкай

расплыться в разные стороны — расплысціся (расплыцца) у розныя бакі

расплюснутый

разг. см. расплющенный

расплюснуть

разг. см. расплющить

расплюснуться

разг. см. расплющиться

расплющенный

1) расплюшчаны, расплясканы

2) расплюшчаны, раздушаны

см. расплющить

расплющивание

1) расплюшчванне, -ння ср., расплескванне, -ння ср.

2) расплюшчванне, -ння ср., раздушванне, -ння ср.

см. расплющивать