Verbum

заронить

совер.

1) разг. (бросить) кінуць

(забросить) закінуць

солнце заронило лучи в комнату — сонца кінула промні ў пакой

2) (вызвать, возбудить) пасеяць, выклікаць, узбудзіць

заронить сомнение — пасеяць (выклікаць) сумненне

зарониться

запасці

заронять

несовер.

1) кідаць

закідаць

2) сеяць, выклікаць, узбуджаць

см. заронить

зароптать

совер. пачаць наракаць

заросль

жен. зараснік, -ку муж.

заросток

бот. зарастак, -тка муж.

зарплата

(заработная плата) зарплата, -ты жен. (заработная плата)

тринадцатая зарплата — трынаццатая зарплата

зарубать

несовер.

1) (убивать) засякаць

2) (делать зарубку) зарубліваць, засякаць

см. зарубить

зарубаться

страд.

1) засякацца

2) зарублівацца, засякацца

см. зарубать

зарубежный

зарубежны

(заграничный) замежны