Verbum

привольно

нареч. прывольна

привольный

прывольны

привораживать

несовер.

1) прыварожваць, прычароўваць

2) перен. зачароўваць, захапляць, прывабліваць

привораживаться

страд.

1) прыварожвацца, прычароўвацца

2) зачароўвацца, захапляцца, прываблівацца

см. привораживать

приворачивать

несовер.

1) разг. прыварочваць

2) (повернув, подъезжать) прост. прыварочваць, падварочваць

3) (приставать к берегу) прыставаць, прычальваць

4) уст., прост. прычароўваць, прыварожваць

приворачиваться

страд.

1) прыварочвацца

2) прыварочвацца, падварочвацца

3) прычароўвацца, прыварожвацца

см. приворачивать 1, 2, 4

приворожённый

1) прыварожаны, прычараваны

2) зачараваны, захоплены, прываблены

см. приворожить

приворожить

совер.

1) прываражыць, прычараваць

2) перен. зачараваць, захапіць, прывабіць

приворот

муж. уст., обл. чары, -раў ед. нет, чараўніцтва, -ва ср., мн. нет, нагавор, -ру муж.

приворотить

совер.

1) разг. прывярнуць

приворотить камень к стене — прывярнуць камень да сцяны

2) прост. (повернув, подъехать) прывярнуць, падвярнуць

приворотить к крыльцу — прывярнуць (падвярнуць) да ганка

3) (пристать к берегу) прыстаць, прычаліць

4) уст., прост. прычараваць, прываражыць