Verbum

истребительный

в разн. знач. знішчальны

(губительный) згубны

истребительная авиация — знішчальная авіяцыя

истребительный отряд — знішчальны атрад

истребить

совер. знішчыць, мног. пазнішчаць, вынішчыць

(погубить — ещё) загубіць

(вывести — ещё) вывесці

истребление

знішчэнне, -ння ср., вынішчэнне, -ння ср.

вывад, -ду муж., вывядзенне, -ння ср.

истреблённый

знішчаны, вынішчаны

загублены

выведзены

истреблять

несовер. знішчаць, вынішчаць

губіць

выводзіць

истребляться

страд. знішчацца, вынішчацца

губіцца

выводзіцца

истребование

выпатрабаванне, -ння ср.

истребованный

выпатрабаваны

истребовать

совер. книжн. выпатрабаваць

(потребовать) патрэбаваць, запатрабаваць

истрепать

совер.

1) (вещь) патрапаць, разг. збузаваць

падраць

1) перен. (утомить, измучить) выматаць, зматаць

(изнурить) змарыць, змардаваць, знясіліць

истрепать нервы — выматаць нервы