источиться
Verbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)
Скарачэнніисточник
источниковедение
крыніцазнаўства, -ва
источниковедческий
крыніцазнаўчы
истошный
истощалый
схуднелы, змардаваны, знясілены
истощать
I1) (изнурять) мардаваць
знясільваць
2) (о почве) спусташаць, спустошваць, абясплоджваць, высільваць
3) (исчерпывать) вычэрпваць
выдаткоўваць
расходаваць
(ослабеть) аслабець
(осунуться) змарнець
истощаться
1) (доходить до потери сил) мардавацца
знясільвацца
2) (терять плодородность — о почве) спусташацца, спустошвацца, абясплоджвацца, высільвацца
3) (исчерпываться) вычэрпвацца
выдаткоўвацца, расходавацца
4) (о терпении) канчацца, заканчвацца
5)
знясільвацца
спусташацца, спустошвацца, абясплоджвацца, высільвацца
вычэрпвацца
выдаткоўвацца
расходавацца
истощение
1) (изнурение) змардаванне, -ння
(потеря сил) знясіленне, -ння
2) (о почве) спусташэнне, -ння
3) (исчерпывание) вычарпанне, -ння
выдаткаванне, -ння
расходаванне, -ння
истощённость
1) змардаванасць, -ці
знясіленасць, -ці
схуднеласць, -ці
змарнеласць, -ці
2) спустошанасць, -ці