Verbum

предавать

несовер.

1) (отдавать) аддаваць

предавать осмеянию — аддаваць на пасмешышча

предавать смерти — аддаваць на смерць

предавать казни — аддаваць на смерць, караць смерцю

предавать суду — аддаваць пад суд

2) (изменять) здраджваць (каму-чаму)

(выдавать) выдаваць (каго-што)

предавать родину — здраджваць радзіме

предавать анафеме кого-либо — абвяшчаць анафему каму-небудзь

предавать гласности — даводзіць да агульнага ведама, апублікоўваць

предавать забвению — аддаваць забыццю, забываць

предавать земле — хаваць, аддаваць зямлі

предавать огню и мечу — аддаваць агню і мячу

предаваться

1) (чему) аддавацца

(впадать во что-либо) упадаць (у што)

(углубляться) паглыбляцца

предаваться отчаянию — упадаць у роспач

предаваться мечтам — аддавацца марам, паглыбляцца ў мары

2) (кому-чему) уст. аддавацца

(переходить на сторону кого-чего-либо) пераходзіць (да каго-чаго)

(доверяться) давярацца

предание

I (действие) адданне, -ння ср., мн. нет

предание суду — адданне пад суд

предание земле — адданне зямлі, пахаванне

II (легенда) паданне, -ння ср.

по преданию — паводле падання

свежо предание, а верится с трудом — паданне свежае, але паверыць цяжка, было нядаўна, а паверыць цяжка

преданно

нареч. аддана

верна

преданность

адданасць, -ці жен.

вернасць, -ці жен.

преданный

1) прич. аддадзены

2) прич. выдадзены

см. предать

3) прил. адданы

(верный) верны

преданный сын народа — адданы (верны) сын народа

предатель

здраднік, -ка муж.

прадажнік, -ка муж.

предательница

здрадніца, -цы жен.

прадажніца, -цы жен.

предательски

нареч. па-здрадніцку

па-прадажніцку

предательский

прям., перен. здрадніцкі

прадажніцкі