Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

дружинница

дружынніца, -цы жен.

дружинный

дружынны

дружить

несовер. сябраваць, дружыць

дружиться

пачынаць сябраваць (дружыць)

дружище

(в обращении) разг. друг, род. друга муж.

дружка

I (в свадебном обряде) шафер, -ра муж.

II разг. см. друг II

дружно

нареч. дружна

дружный

в разн. знач. дружны

дружок

разг.

1) сябар, род. сябра муж., дружок, -жка муж.

2) (в обращении) дружа муж.

друза

мин. друза, -зы жен.