дружинница
дружынніца, -цы жен.
дружинный
дружынны
дружить
несовер. сябраваць, дружыць
дружиться
пачынаць сябраваць (дружыць)
дружище
(в обращении) разг. друг, род. друга муж.
дружка
дружно
нареч. дружна
дружный
в разн. знач. дружны
дружок
разг.
1) сябар, род. сябра муж., дружок, -жка муж.
2) (в обращении) дружа муж.
друза
мин. друза, -зы жен.