Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

преградить

совер. перагарадзіць, мног. паперагароджваць

(путь, проход) заступіць

перапыніць

(воспрепятствовать) забараніць

часовой преградил ему дорогу — вартавы перагарадзіў (заступіў) яму дарогу

преграждать

несовер. перагароджваць

(путь, проход) заступаць

перапыняць

(препятствовать) забараняць

преграждаться

страд. перагароджвацца

заступацца

перапыняцца

забараняцца

преграждение

ср.

1) (действие) перагароджванне, -ння ср.

заступленне, -ння ср.

перапыненне, -ння ср.

забарона, -ны жен.

2) (преграда) уст. перашкода, -ды жен.

преграждённый

перагароджаны

заступлены

перапынены

забаронены

см. преградить

прегрешать

несовер. книжн. уст.

1) (грешить) грашыць

2) (совершать проступок) парушаць (закон, звычай и т.п.)

прегрешение

ср.

1) (действие) парушэнне (закона, звычаю и т.п.)

см. прегрешать 2

2) (грех) грэх, род. граху муж.

прегрешить

совер. книжн. уст.

1) (согрешить) саграшыць

2) (совершить поступок) парушыць (закон, звычай и т.п.)

прегрозный

разг. вельмі грозны

пред

(пред, предо) предлог с твор. перад (кім-чым)

перада (употребляется только в сочетании: перада мной)