Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

расколоться

раскалоцца, мног. парасколвацца

расколоченный

разбіты, мног. паразбіваны

расколошматить

совер. прост. раскалашмаціць

расколошмаченный

раскалашмачаны

расколупанный

раскалупаны, мног. параскалупліваны

расколупать

совер. прост. раскалупаць, мног. параскалупліваць

расколупывать

несовер. разг. раскалупліваць

расколыхать

совер.

1) раскалыхаць, мног. параскалыхваць, разгайдаць, мног. паразгойдваць

2) перен. раскалыхаць, разварушыць, расшавяліць

расколыхаться

прям., перен. раскалыхацца

раскольник

в разн. знач. раскольнік, -ка муж.