Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

расколачивание

разбіванне, -ння ср.

расколачивать

несовер. разбіваць

расколачиваться

возвр., страд. разбівацца

расколдованный

вызвалены ад чараў

расколдовать

совер. вызваліць ад чараў, зняць чары

расколка

жен. разг. расколванне, -ння ср.

расколотить

совер. в разн. знач. разбіць, мног. паразбіваць

расколотиться

разбіцца, мног. паразбівацца

расколотый

расколаты, мног. парасколваны

расколоть

совер. прям., перен. раскалоць, мног. парасколваць