расколачивание
разбіванне, -ння ср.
расколачивать
несовер. разбіваць
расколачиваться
возвр., страд. разбівацца
расколдованный
вызвалены ад чараў
расколдовать
совер. вызваліць ад чараў, зняць чары
расколка
жен. разг. расколванне, -ння ср.
расколотить
совер. в разн. знач. разбіць, мног. паразбіваць
расколотиться
разбіцца, мног. паразбівацца
расколотый
расколаты, мног. парасколваны
расколоть
совер. прям., перен. раскалоць, мног. парасколваць