Verbum

привносить

несовер. прыўносіць

привноситься

страд. прыўносіцца

привод

I муж.

1) (действие) прывод, -ду муж., прывядзенне, -ння ср.

2) юр. прывод, -ду жен.

II тех. прывод, -да муж.

приводить

несовер. в разн. знач. прыводзіць

см. привести

приводиться

I несовер.

1) безл. разг. даводзіцца, прыходзіцца

(случаться) здарацца

см. привестись

2) (о родстве) прыходзіцца

он приводится мне племянником — ён прыходзіцца мне пляменнікам

II несовер. страд. (к приводить) прыводзіцца

приводка

типогр. прыводка, -кі жен.

приводнение

прывадненне, -ння ср.

приводнённый

прыводнены

приводнить

совер. прывадніць

приводниться

прывадніцца