цепь
жен.
1) в разн. знач. ланцуг, -га муж.
железная цепь — жалезны ланцуг
якорная цепь — якарны ланцуг
спустить собаку с цепи — спусціць сабаку з ланцуга
посадить на цепь — пасадзіць на ланцуг
цепь событий перен. — ланцуг падзей
цепь доказательств перен. — ланцуг доказаў
прорыв империалистической цепи в слабом звене перен. — прарыў імперыялістычнага ланцуга ў слабым звяне
цепь управления ж.-д. — ланцуг кіравання
электрическая цепь физ. — электрычны ланцуг
стрелковая цепь воен. — стралковы ланцуг
цепь гор — ланцуг гор
2) (оковы) ланцугі, -гоў ед. нет, кайданы, -ноў ед. нет
заковать в цепи — закаваць у ланцугі (кайданы)
цепи рабства перен. — ланцугі (кайданы) рабства
разорвать цепи перен. — разарваць ланцугі (скінуць кайданы)
как с цепи сорвался — як з ланцуга сарваўся
цепью
нареч. ланцугом, ланцужком
цербер
миф., перен. цэрбер, -ра муж.
церебральный
анат., лингв. цэрэбральны
церебральный паралич — цэрэбральны параліч (паралюш)
церебральный согласный лингв. — цэрэбральны зычны