Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

причт

церк. прычт, род. прычту муж.

(клир) клір, род. кліру муж.

причуда

жен. выдумка, -кі жен.

(чудачество) дзівацтва, -ва ср.

(каприз) капрыз, -зу муж.

(прихоть) обл. прыхамаць, -ці жен.

у него много причуд — у яго многа дзівацтваў

причудиться

совер. разг. (померещиться) здацца

(показаться) паказацца

(присниться) прысніцца

мне причудилось — мне здалося (паказалася)

причудливо

нареч. (затейливо) вычварна

(замысловато) мудрагеліста

см. причудливый 1

причудливость

1) вычварнасць, -ці жен.

мудрагелістасць, -ці жен.

2) пераборлівасць, -ці жен., капрызнасць, -ці жен.

наравістасць, -ці жен.

см. причудливый

причудливый

1) (затейливый) вычварны

(замысловатый) мудрагелісты

2) (капризный) пераборлівы, капрызны

наравісты

причудник

разг. выдумшчык, -ка муж.

(чудак) дзівак, -ка муж.

причудница

выдумшчыца, -цы жен.

дзівачка, -кі жен.

причудничать

несовер. разг. выдумляць

(чудачить) дзівачыць

причуять

совер. охот. учуць, счуць