Verbum

травина

разг. травіна, -ны жен.

травинка

травінка, -кі жен.

травить

I несовер.

1) (отравлять) труціць

атручваць

(истреблять — ещё) выводзіць

2) охот. гнаць, цкаваць

(охотиться) паляваць (на каго-што и без дополнения)

3) перен. цкаваць (преследовать) не даваць спакою (каму-чаму)

(мучить) мучыць

II несовер. (делать потраву) травіць, спасваць

III несовер. (обрабатывать химическими средствами) травіць, вытраўляць

(выводить) выводзіць

травить рисунок — травіць (вытраўляць) рысунак

травить пятна — выводзіць плямы

IV несовер. мор. травіць

травиться

I несовер.

1) (принимать яд) разг. труціцца

2) страд. труціцца

атручвацца

выводзіцца

гнацца, цкавацца

см. травить I

II несовер. страд. травіцца, спасвацца

см. травить II

III несовер. страд. травіцца, вытраўляцца

выводзіцца

см. травить III

IV несовер. страд. мор. травіцца

травка

I уменьш.-ласк. траўка, -кі жен.

II жен. см. травление I

III жен. см. травление II

травление

I 1) (обработка химическими средствами) траўленне, -ння ср., вытраўленне, -ння ср.

вывядзенне, -ння ср.

см. травить III

II мор. траўленне, -ння ср.

см. травить IV

травленный

I прич. тручаны

II прич. мор. траўлены

см. травить IV

травленый

I прил. охот. цкаваны

II прил. (изготовленный травлением) траўлены

травленое серебро — траўленае срэбра

травля

жен.

1) цкаванне, -ння ср.

(охота) паляванне, -ння ср.

2) перен. цкаванне, -ння ср.

(гонение) ганенне, -ння ср.

травма

мед., перен. траўма, -мы жен.