Verbum

причерченный

прычэрчаны

причерчивание

прычэрчванне, -ння ср.

причерчивать

несовер. прычэрчваць

причерчиваться

страд. прычэрчвацца

причесать

совер. прычасаць, мног. папрычэсваць, зачасаць, мног. пазачэсваць

причесаться

прычасацца, мног. папрычэсвацца, зачасацца, мног. пазачэсвацца

причесть

совер.

1) (причислить к числу кого-чего-либо) уст. залічыць

аднесці

2) (присчитать) прост. прылічыць

дабавіць

причет

I муж. (причитание) обл. галашэнне, -ння ср.

II см. причт

причетник

церк. псаломшчык, -ка муж., дзяк, род. дзяка муж., дзячок, -чка муж.

причём

союз в разн. знач. прычым

при школе хороший сад, причём большинство деревьев школьники посадили сами — пры школе добры сад, прычым большасць дрэў школьнікі пасадзілі самі