Verbum

причал

муж.

1) (действие) прычал, -лу муж., прычальванне, -ння ср.

2) (канат, место) прычал, -ла муж.

причаленный

прычалены

причаливание

прычальванне, -ння ср.

причаливать

несовер.

1) (привязывать) прычальваць, прывязваць

причаливать барку к берегу — прычальваць (прывязваць) барку да берага

2) (приставать) прычальваць, прыставаць

пароход причаливал к пристани — параход прычальваў (прыставаў) да прыстані

причаливаться

страд. прычальвацца, прывязвацца

см. причаливать 1

причалить

совер.

1) (привязать) прычаліць, прывязаць, мног. папрывязваць

2) (пристать) прычаліць, прыстаць

см. причаливать

причальный

прычальны

причальный канат — прычальны канат

причальная мачта — прычальная мачта

причарованный

прычараваны, прываблены

причаровать

совер. разг. уст. прычараваць, прывабіць

причаровывать

несовер. прычароўваць, прывабліваць