цепкость
прям., перен. учэпістасць, -ці жен.
цепкохвостые
мн. сущ. зоол. учэпістахвостыя, -тых
цепляние
1) чаплянне, -ння ср.
2) чаплянне, -ння ср., зачэпліванне, -ння ср.
3) чаплянне, -ння ср., зачэпліванне, -ння ср.
4) чаплянне, -ння ср., начэпліванне, -ння ср.
см. цеплять, цепляться 1, 2
5) чаплянне, -ння ср., прычэпліванне, -ння ср.
см. цепляться 3
цеплять
несовер.
1) (задевать) разг. чапляць, чапляцца
2) (захватывать) прост. чапляць, зачэпліваць
3) (прикреплять) прост. чапляць, зачэпліваць
4) (надевать на себя что-либо ненужное) чапляць, начэпліваць
цепляться
1) (задевать, зацепляться) чапляцца
2) (стремиться сохранить что-либо) разг. чапляцца (за што)
цепляться за жизнь — чапляцца за жыццё
3) перен. (привязываться, придираться) чапляцца, прычэплівацца (да каго)
(находить предлог) чапляцца
цепляться за мелочи — чапляцца за дробязі
цепной
I (к цепь)
1) в разн. знач. ланцуговы
цепная передача тех. — ланцуговая перадача
цепная шестерня — ланцуговая шасцярня
цепное колесо — ланцуговае кола
цепной мост — ланцуговы мост
цепные кораллы зоол. — ланцуговыя каралы
цепная линия мат. — ланцуговая лінія
цепная реакция физ., перен. — ланцуговая рэакцыя
2) (привязанный на цепь) ланцужны
цепная собака — ланцужны сабака
3) цепное правило мат. — складанае трайное правіла
II (прил. к цеп) цэпавы
цепочка
жен. в разн. знач. ланцужок, -жка муж.
цепочка для часов — ланцужок для гадзінніка
цепочка связных воен. — ланцужок сувязных