дрожание
дрыжанне, -ння ср.
(трепетание) трымценне, -ння ср.
дрожательный
спец. дрыжальны
дрыжлівы
дрожательный паралич мед. — дрыжальны (дрыжлівы) параліч
дрожать
несовер. в разн. знач. дрыжаць
трэсціся
калаціцца
дрожать всем телом — дрыжаць (трэсціся, калаціцца) усім целам
дрожать перед кем-нибудь — дрыжаць (калаціцца) перад кім-небудзь
дрожащий
1) прич. які (што) дрыжыць
які (што) трасецца
які (што) калоціцца
2) прил. дрыжачы, дрыготкі
дрожащий голос — дрыжачы голас
дрожащие пальцы — дрыжачыя пальцы
дрожащий свет — дрыготкае святло
дрожжевание
спец. дражджаванне, -ння ср.
дрожжи
дрожджы, род. дражджэй ед. нет
как на дрожжах расти — як на дражджах расці