Verbum

завозить

I несовер. (доставлять, увозить) завозіць

II совер. разг.

1) (начать двигать) зашараваць, засоўгаць

2) (загрязнить) закоўзаць, замурзаць

(засалить) зашмальцаваць

завозиться

I несовер. страд. завозіцца

см. завозить I

II совер. (испачкаться, загрязниться) прост. закоўзацца, замурзацца

зашмальцавацца

III совер. разг.

1) (начать резвиться) пачаць дурэць, задурэць, засваволіць

2) (замедлить, занимаясь кропотливым делом) заваждацца, запоркацца, замарудзіць

3) (засуетиться) замітусіцца

(забегать) забегаць

завозка

разг. завозка, -кі жен.

завозно

безл. в знач. сказ. завозна

на мельнице сегодня завозно — у млыне сёння завозна

завозный

завозны

завозня

1) (лодка) спец. завозня, -ні жен.

2) вазоўня, -ні жен.

абозня, -ні жен.

завозчик

завознік, -ка муж.

заволакивание

1) завалаканне, -ння ср., завалакванне, -ння ср., зацягванне, -ння ср., засціланне, -ння ср.

2) завалаканне, -ння ср., завалакванне, -ння ср., зацягванне, -ння ср.

см. заволакивать

заволакивать

несовер.

1) (закрывать) безл. завалакаць, завалакваць, зацягваць, засцілаць

2) (затаскивать) прост. завалакаць, завалакваць, зацягваць

см. заволочь

заволакиваться

1) (закрываться) завалакацца, завалаквацца, зацягвацца, засцілацца

см. заволочься

2) страд. завалакацца, завалаквацца, зацягвацца, засцілацца

см. заволакивать