Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
авеёиклмортухшь
бвгджйклмнпртфчшя

чудесно

нареч.

1) цудоўна

дзівосна

чарадзейна

2) цудоўна

см. чудесный

чудесность

1) цудоўнасць, -ці жен.

дзівоснасць, -ці жен.

чарадзейнасць, -ці жен.

2) цудоўнасць, -ці жен.

см. чудесный

чудесный

1) (являющийся чудом) цудоўны

(удивительный, необычайный) дзівосны

(волшебный) чарадзейны

вера в чудесное — вера ў цудоўнае

чудесное спасение — цудоўнае (дзівоснае) выратаванне

2) (чудный, прекрасный) цудоўны

чудесный день — цудоўны дзень

у него чудесный вид — у яго цудоўны выгляд

чудик

прост. см. чудак

чудила

муж., жен. прост. дзівак, -ка муж.

дзівачка, -кі жен.

чудить

несовер. разг. дзівачыць

чудиться

несовер. здавацца

мне чудится безл. — мне здаецца

ему чудится стук — яму здаецца стук

чудище

уст. см. чудовище

чудно

I \(чу́дно\)

нареч. цудоўна

II \(чудно́\)

нареч. разг. дзіўна

чудной

дзіўны

(чудаческий) дзівацкі