Verbum

мигающий

1) прич. які (што) мігае, які (што) маргае, які (што) моргае, які (што) мігаціць, які (што) мігціць

см. мигать

2) прил. мігатлівы

мигнуть

совер., однокр.

1) мігнуць, маргнуць, моргнуць

2) (о звёздах, пламени) мігнуць

мигом

нареч. мігам, у міг, умомант

мигранты

мігранты, -таў

мигрант ед. — мігрант, -та муж.

миграционный

міграцыйны

миграция

міграцыя, -цыі жен.

мигреневый

мігрэневы

мигрень

мед. мігрэнь, -ні жен.

мигрировать

совер., несовер. мігрыраваць

миди

1) сущ. мідзі нескл., жен.

2) прил. мідзі неизм.

длина миди — даўжыня мідзі