Verbum

ловкачка

спрытнюга, -гі жен., спрытная, -най жен.

ловкий

1) спрытны, лоўкі

2) (удобный) ёмкі, зручны

ловко

нареч.

1) спрытна, лоўка

ловко устраивать свои дела — лоўка (спрытна) уладжваць свае справы

ловко сшитое платье — спрытна пашытае адзенне

2) (удобно) ёмка, зручна

чувствовать себя не совсем ловко — адчуваць сябе не зусім зручна (ёмка)

ловко сказано — добра сказана

ловкость

жен.

1) спрыт, род. спрыту муж., спрытнасць, -ці жен., лоўкасць, -ці жен.

2) ёмкасць, -ці жен., зручнасць, -ці жен.

см. ловкий

ловкость рук — спрытнасць рук

ловля

лоўля, -лі жен.

ловушка

прям., перен. пастка, -кі жен.

ловчий

I прил. лоўчы

II сущ. ист. лоўчы, -чага муж.

ловчить

несовер. прост. хітрыць, хітраваць

круціць

ловчиться

прост. лаўчыцца