Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

долбить

несовер.

1) тех. дзяўбці, дзяўбаць

2) (втолковывать) дзяўбці

3) школ. разг. зубрыць

долбиться

страд.

1) дзяўбціся, дзяўбацца

2) дзяўбціся

3) зубрыцца

см. долбить

долбление

дзяўбанне, -ння ср.

долблённый

прич. дзяўбаны, выдзеўбаны

долблёный

прил. дзяўбаны, выдзеўбаны

долбня

1) доўбня, -ні жен., даўбня, -ні жен.

2) см. долбёжка

долбяк

тех. даўбяк, -ка муж.

долг

1) (обязанность) абавязак, -зку муж.

доўг, род. доўгу муж.

гражданский долг — грамадзянскі абавязак

это не только наш долг, но и обязанность — гэта не толькі наш доўг, але і абавязак

считать своим долгом — лічыць сваім абавязкам

нарушить свой долг — парушыць свой абавязак

2) (взятое взаймы) доўг, род. доўгу муж.

возвратить долг — вярнуць доўг

первым долгом — першым чынам, (прежде всего) найперш, перш за усё

по долгу — па абавязку, з абавязку

отдать последний долг — аддаць апошні доўг (аддаць апошнюю пашану)

брать в долг — пазычаць (у каго)

давать в долг — пазычаць (каму)

быть, остаться в долгу — быць, застацца ў даўгу

долг платежом красен посл. — што вінен, аддаць павінен

в долгу как в шелку погов. — у даўгу як у шаўку

долган

далган, -на муж.

долганка

далганка, -кі жен.