Verbum

анлайнавы слоўнік

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з и й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш щ э ю я -

а в е ё ж з и л н о р с у ы ь ю я

а б в г д е ё ж з и й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш щ я

доказуемый

даказальны

доказчик

разг. даказчык, -ка муж., даносчык, -ка муж.

доказчица

даказчыца, -цы жен., даносчыца, -цы жен.

доказывание

даказванне, -ння ср.

доказывать

несовер.

1) даказваць, даводзіць

2) (доносить) разг. даказваць, даносіць

доказываться

страд.

1) даказвацца, даводзіцца

2) даказвацца, даносіцца

см. доказывать

докалённый

1) тех. дагартаваны

2) (накалённый) напалены

докаливать

несовер.

1) тех. дагартоўваць

2) (накаливать) напальваць

докаливаться

1) дагартоўвацца

2) напальвацца

см. докалиться

3) страд. дагартоўвацца

напальвацца

см. докаливать

докалить

совер.

1) тех. дагартаваць

2) (накалить) напаліць