Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
авеёжзилнорсуыьюя
бвгдежзийклмнпрстфхцчшэя-

девиация

спец. дэвіяцыя, -цыі жен.

девиз

дэвіз, -за муж.

девиза

фин. дэвіза, -зы жен.

девица

I \(де́вица\)

нар.-поэт. уст. дзяўчына, -ны жен., мн. дзяўчаты, -чат, дзеўчына, -ны жен.

II \(деви́ца\)

уст. дзяўчына, -ны жен., мн. дзяўчаты, -чат, дзеўчына, -ны жен.

девический

дзявочы, дзявоцкі

девичество

уст. дзявоцтва, -ва ср.

девичий

\(де́вичий и деви́чий\)

дзявочы, дзявоцкі

девичья фамилия — дзявочае (дзявоцкае) прозвішча

девичник

уст. дзявочнік, -ка муж.

девичья

сущ. ист. дзявоцкая, -кай жен.

девка

прост. дзеўка, -кі жен.