Verbum

примас

церк. прымас, -са муж.

примасливать

несовер. прымасліваць

примасливаться

страд. прымаслівацца

примаслить

совер. разг. прымасліць

примат

книжн. (преобладание, первенствующее значение) прымат, -ту муж.

приматор

прыматар, -ра муж.

приматы

мн. зоол. прыматы, -таў, ед. прымат, -та муж.

приматывать

несовер. в разн. знач. прымотваць

(привязывать — ещё) прывязваць

приматываться

страд. прымотвацца

прывязвацца

примачивать

несовер. прымочваць