Verbum

притязание

ср. дамаганне, -ння ср.

(претензия) прэтэнзія, -зіі жен.

иметь притязание на что-либо — мець прэтэнзію на што-небудзь (дамагацца чаго-небудзь)

умерить свои притязания — зменшыць (стрымаць) свае дамаганні (прэтэнзіі)

притязательный

дамагальны, з прэтэнзіяй

притязать

несовер. книжн. уст. дамагацца (чаго)

(претендовать) прэтэндаваць

притянутый

прыцягнуты, мног. папрыцягваны

притянуть

совер. прям., перен. прыцягнуць, мног. папрыцягваць

см. притягивать

притянуть за волосы (за уши) — прыцягнуць за валасы (за вушы)

притянуться

прыцягнуцца

приубавить

совер. разг. (трохі) убавіць

приубрать

совер. разг. (трохі) прыбраць

приубраться

1) разг. прыбраць

2) (приодеться) прост. прыбрацца

приуготовить

совер. книжн. уст. падрыхтаваць