Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

завоеватель

заваёўнік, -ка муж.

завоевательница

заваёўніца, -цы жен.

завоевательный

заваявальны

завоевательский

заваёўніцкі

завоевать

совер.

1) (подчинить при помощи военных действий) заваяваць, мног. пазаваёўваць

2) перен. (овладеть, приобрести) заваяваць, здабыць

завоевать себе положение — заваяваць сабе становішча

завоевать славу — здабыць славу

завоёванный

прям., перен. заваяваны

завоёвывать

несовер.

1) (подчинять при помощи военных действий) заваёўваць

2) перен. (овладевать, приобретать) заваёўваць, здабываць

см. завоевать

завоёвываться

страд.

1) заваёўвацца

2) заваёўвацца, здабывацца

см. завоёвывать

завожжать

совер. заляйцаць

завоз

в разн. знач. завоз, -зу муж.

завоз товаров — завоз тавараў

мельница стоит, так как нет завоза — млын стаіць, бо няма завозу