Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

прикупной

прыкупны

прикуренный

прыкураны

прикуривать

несовер. прыкурваць

прикурить

совер. прыкурыць

прикус

прыкус, -су муж.

прикусить

совер.

1) (зубами прищемить) прыкусіць

2) (съесть немного) разг. перакусіць

прикусить язык — прыкусіць язык

прикуска

спец. (порок у лошади) прыкуска, -кі жен.

прикусывать

несовер.

1) прыкусваць

2) разг. перакусваць

см. прикусить

3) (откусывать небольшими частями) разг. адкусваць

(пробовать на вкус) каштаваць

прикусываться

страд.

1) прыкусвацца

2) перакусвацца

3) адкусвацца

каштавацца

см. прикусывать

прикушенный

прыкушаны

см. прикусить 1