Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

заключить

совер.

1) (в тюрьму и т.п.) пасадзіць

зняволіць

2) (сделать вывод) зрабіць вывад, вывесці

3) (окончить) скончыць

он заключил своё выступление призывом — ён скончыў свае выступленне заклікам

4) (договор, мир и т.п.) заключыць

заклясть

совер. заклясці

заклясться

заклясціся

зарачыся

заклятие

ср. уст.

1) закляцце, -цця ср.

2) (клятва) зарок, -ку муж.

заклятый

закляты

закованный

закаваны, мног. пазакоўваны

заковать

совер.

1) закаваць, мног. пазакоўваць

2) (повредить копыто) закаваць, задратаваць, засячы

заковка

жен.

1) (действие) закоўка, -кі жен., закоўванне, -ння ср.

2) (повреждение копыта при неправильной ковке) закоўка, -кі жен., задрот, -ту муж.

заковывание

закоўванне, -ння ср.

заковывать

несовер. закоўваць