Verbum

приковать

совер. в разн. знач. прыкаваць, мног. папрыкоўваць

приковать узника — прыкаваць вязня

страх приковал его к месту — страх прыкаваў яго да месца

болезнь приковала его к постели — хвароба прыкавала яго да ложка

приковать к себе общее внимание — прыкаваць да сябе агульную ўвагу

приковаться

прыкавацца

приковывать

несовер. в разн. знач. прыкоўваць

см. приковать

приковываться

возвр., страд. прыкоўвацца

приковылять

совер. разг. прыкульгаць, прычыкільгаць

прикокнуть

совер. груб. прост. прыкокаць, прыстукаць

прикокошить

совер. груб. прост. прыкончыць

прикол

прыкол, -ла муж.

на приколе — на прыколе

приколачивание

прыбіванне, -ння ср.

приколачивать

несовер. разг. прыбіваць