Verbum

прикатить

совер.

1) прыкаціць, мног. папрыкочваць

прикатить бочку — прыкаціць бочку

2) (приехать) разг. прыкаціць

прыехаць

прикатиться

прыкаціцца

прикатка

жен. прыкачванне, -ння ср.

прикатывание

спец. прыкачванне, -ння ср.

см. прикатывать I

прикатывать

I несовер. спец. прыкачваць

см. прикатать

II несовер.

1) прыкочваць

2) (приезжать) разг. прыязджаць

см. прикатить

прикатываться

I несовер. страд. прыкачвацца

см. прикатывать I

II несовер.

1) прыкочвацца

см. прикатиться

2) страд. прыкочвацца

см. прикатывать II 1

прикачанный

падпампаваны

прикачать

совер. разг. падпампаваць

прикачать нефти — падпампаваць нафты

прикаченный

прыкочаны, мног. папрыкочваны

см. прикатить 1

прикачивать

несовер. разг. падпампоўваць

см. прикачать