заклокотать
совер.
1) (забурлить) забурліць, забулькатаць
2) безл. (в груди, горле) забулькаць, захрыпець
3) перен. (о чувствах, страстях) закіпець, забушаваць
заключать
несовер.
1) (в тюрьму и т.п.) саджаць
знявольваць
заключать в крепость — саджаць у крэпасць
2) (делать выводы) рабіць вывад, выводзіць
я заключаю это из ваших слов — я раблю вывад аб гэтым (я выводжу гэта) з вашых слоў
3) (оканчивать) канчаць
4) (договор, мир и т.п.) заключаць
5) (содержать в себе) змяшчаць
заключать в себе — змяшчаць у сабе
заключать в объятия — абнімаць
заключать брак — браць шлюб
заключать в кавычки, в скобки — браць у двукоссе, у дужкі
заключать под стражу — браць пад варту
заключаться
1) (содержаться) змяшчацца
(находиться) знаходзіцца
в этом ящике заключаются все важные документы — у гэтай скрынцы знаходзяцца (змяшчаюцца) усе важныя дакументы
2) (сводиться к чему-либо) зводзіцца (да чаго)
заключацца (у чым)
дело заключается в следующем — справа зводзіцца да наступнага (заключаецца ў наступным)
3) страд. саджацца
знявольвацца
заключацца
см. заключать 1, 4
заключение
ср.
1) (в тюрьму и т.п.) зняволенне, -ння ср.
(неоконч. действие) знявольванне, -ння ср.
2) (вывод) вывад, -ду муж.
заключэнне, -ння ср.
3) (конец) заканчэнне, -ння ср.
4) (договора, мира и т.п.) заключэнне, -ння ср.
в заключение — у заключэнне, на заканчэнне
заключённая
сущ. зняволеная, -най жен.
заключённый
1) (в тюрьму и т.п.) пасаджаны
зняволены
2) (оконченный) закончаны
3) (о договоре, мире и т.п.) заключаны
4) прич. (содержащийся) які (што) знаходзіцца
5) сущ. зняволены, -нага муж.