Verbum

вскрик

крык, род. крыку муж., ускрык, -ку муж.

(выкрик) выкрык, -ку муж., выгук, -ку муж.

вскрикивание

ускрыкванне, -ння ср.

выкрыкванне, -ння ср.

вскрикивать

несовер. крычаць, ускрыкваць

выкрыкваць, выгукваць

вскрикнуть

совер. крыкнуць, ускрыкнуць

выкрыкнуць, выгукнуць

вскричать

совер.

1) крыкнуць, закрычаць

2) (позвать) уст., прост. паклікаць

вскружить

совер. вскружить голову — закруціць (закружыць) галаву

вскружиться

голова вскружилась — галава закруцілася (закружылася)

вскручиниться

совер. фольк. зажурыцца

(стосковаться) засумаваць, затужыць

(опечалиться) замаркоціцца

вскрывание

ср. раскрыванне, -ння ср.

выяўленне, -ння ср.

паказ, -зу муж.

выкрыванне, -ння ср.

2) распячатванне, -ння ср.

распакоўванне, -ння ср.

адчынянне, -ння ср.

3) разразанне, -ння ср.

аперыраванне, -ння ср.

анатаміраванне, -ння ср.

см. вскрывать

вскрывать

несовер.

1) раскрываць

(обнаруживать) выяўляць

(показывать) паказваць

(разоблачать) выкрываць

вскрывать сущность явления — раскрываць (паказваць) сутнасць з’явы

вскрывать истинный смысл — раскрываць (паказваць) сапраўдны сэнс

вскрывать недостатки — выкрываць (выяўляць) недахопы

2) (распечатывать) распячатваць

(распаковывать) распакоўваць

(открывать) адчыняць

вскрывать пакет — распячатваць пакет

вскрывать посылку — распакоўваць пасылку

3) (разрезать) разразаць

(оперировать) аперыраваць

(анатомировать) анатаміраваць

вскрывать нарыв — разразаць нарыў

вскрывать труп — разразаць (анатаміраваць) труп