Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

разобщённый

разлучаны, раз’яднаны

разобщительный

спец. разлучальны, раз’яднальны

разобщить

совер. прям., перен. разлучыць, раз’яднаць

разобщиться

разлучыцца, раз’яднацца

разовый

разавы

разогнанный

разагнаны

разогнать

совер. в разн. знач. разагнаць, мног. паразганяць

разогнать толпу — разагнаць натоўп

разогнать скуку — разагнаць сум

разогнать мотоцикл — разагнаць матацыкл

разогнаться

разагнацца

разогнутый

разагнуты, мног. паразгінаны

выпрастаны, мног. павыпростваны

разогнуть

совер. разагнуць, мног. паразгінаць

(выпрямить) выпрастаць, мног. павыпростваць

разогнуть спину — разагнуць (выпрастаць) спіну

разогнуть подкову — разагнуць падкову