разоблачиться
1) церк., разг. шутл. раздзецца, распрануцца
2) перен. выкрыцца, выявіцца
разобранный
1) разабраны, мног. паразбіраны
2) разабраны
разгледжаны
см. разобрать
разобрать
совер.
1) в разн. знач. разабраць, мног. паразбіраць
разобрать весь товар — разабраць увесь тавар
разобрать предложение грам. — разабраць сказ
разобрать почерк — разабраць почырк
разобрать часы — разабраць гадзіннік
2) (какой-либо вопрос) разабраць
(рассмотреть) разгледзець
разобрать дело — разгледзець (разабраць) справу
3) (охватить, оказать сильное действие) разабраць
(охватить — о чувстве, желании и т.п.) узяць, ахапіць, агарнуць, апанаваць
его разобрал хмель — яго разабраў хмель
его разобрал страх — яго ўзяў (ахапіў, агарнуў, апанаваў) страх
его разобрало сомнение — яго ўзяло (ахапіла) сумненне
разобщать
несовер. прям., перен. разлучаць, раз’ядноўваць
разобщаться
возвр., страд. разлучацца, раз’ядноўвацца
разобщающий
1) прич. які (што) разлучае, які (што) раз’ядноўвае
2) прил. разлучальны, раз’яднальны
разобщение
разлучэнне, -ння ср., раз’яднанне, -ння ср.
неоконч. раз’ядноўванне, -ння ср.
разобщённо
нареч. разлучана, раз’яднана
разобщённость
разлучанасць, -ці жен., раз’яднанасць, -ці жен.