Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

залихорадить

совер. безл. (о больном лихорадкой) затрэсці, закалаціць

залог

I 1) залог, -гу муж., заклад, -ду муж.

2) перен. залог, -гу муж.

в залог дружбы — у залог дружбы

II грам. стан, род. стану муж.

возвратный залог — зваротны стан

действительный залог — незалежны стан

страдательный залог — залежны стан

III муж. (давно не паханная земля) аблога, -гі жен.

залоговый

I залогавы, закладны

см. залог I

II грам. станавы

залогодатель

юр. залогадавальнік, -ка муж.

залогодательница

залогадавальніца, -цы жен.

залогодержатель

юр. залогатрымальнік, -ка муж.

залогодержательница

залогатрымальніца, -цы жен.

заложение

стр. залажэнне, -ння ср.

заложенный

1) заложаны, мног. пазакладаны, пазакладваны

2) закладзены, мног. пазакладаны, пазакладваны

3) заложаны, застаўлены

4) запрэжаны, мног. пазапраганы, заложаны, мног. пазакладаны, пазакладваны

см. заложить

заложить

совер.

1) в разн. знач. залажыць, мног. пазакладаць, пазакладваць

заложить памятник — залажыць помнік

заложить основы — залажыць асновы

уши заложило — вушы залажыла (пазакладала)

заложить руки в карманы — залажыць рукі ў кішэні

2) (заполнить пустое пространство) закласці, мног. пазакладаць, пазакладваць

заложить дымоход кирпичом — закласці комін цэглай

3) (отдать в залог) залажыць, заставіць

4) (запрячь) запрэгчы, мног. пазапрагаць, залажыць, мног. пазакладаць, пазакладваць

заложить тройку лошадей — запрэгчы (залажыць) тройку коней

заложить за галстук — залажыць (заліць) за гальштук