Verbum

провожать

несовер. в разн. знач. праводзіць

(отправлять) выпраўляць

провожать до ворот — праводзіць да варот

провожать сына на фронт — праводзіць (выпраўляць) сына на фронт

провожать поезд глазами — праводзіць поезд (цягнік) вачамі

провоз

правоз, -зу муж.

цена за провоз — цана за правоз

провозвестие

1) прадвяшчэнне, -ння ср.

2) апавяшчэнне, -ння ср.

абвяшчэнне, -ння ср.

см. провозвещать

провозвестить

совер. высок.

1) (предсказать) прадвясціць, прадрачы

2) (провозгласить) апавясціць, абвясціць

провозвестник

высок.

1) прадвеснік, -ка муж.

вястун, род. вестуна муж., прадракальнік, -ка муж.

2) апавяшчальнік, -ка муж.

см. провозвестить

провозвестница

1) прадвесніца, -цы жен.

вястунка, -кі жен., прадракальніца, -цы жен.

2) апавяшчальніца, -цы жен.

провозвещать

несовер. высок.

1) (предсказывать) прадвяшчаць, прадракаць

2) (провозглашать) апавяшчаць, абвяшчаць

провозвещаться

страд.

1) прадвяшчацца, прадракацца

2) апавяшчацца, абвяшчацца

см. провозвещать

провозвещение

высок.

1) прадвяшчанне, -ння ср.

2) апавяшчэнне, -ння ср., абвяшчэнне, -ння ср.

см. провозвещать

провозвещённый

1) прадвешчаны, прадрачоны

2) апавешчаны, абвешчаны

см. провозвестить