Verbum

проводниковый

правадніковы

см. проводник I

проводница

правадніца, -цы жен.

проводной

правадны

проводчик

праводчык, -ка муж.

проводы

праводзіны, -наў ед. нет, провады, -даў ед. нет

проводящий

1) прич. які (што) праводзіць

см. проводить I

2) прил. физ. праводзячы

провоевать

совер. праваяваць

провоевал три года — праваяваў тры гады

провожание

ср. праводзіны, -дзін ед. нет

см. провожать

провожатая

павадырка, -кі жен.

(проводница) правадніца, -цы жен.

провожатый

павадыр, -ра муж.

(проводник) праваднік, -ка муж.