Verbum

провизионный

правізійны

провизия

правізія, -зіі жен.

провизор

правізар, -ра муж.

провизорный

в разн. знач. правізорны

провизорная оценка — правізорная ацэнка

провизорные меры — правізорныя меры

провизорные органы биол. — правізорныя органы

провизорский

правізарскі

провиниться

совер. правініцца

правінаваціцца

провиниться перед кем-либо — правініцца (правінаваціцца) перад кім-небудзь

провиниться в чём-либо — правініцца (правінаваціцца) ў чым-небудзь

провинность

разг. правіннасць, -ці жен., правінка, -кі жен.

провинтить

I совер. (прокрутить) пракруціць

II совер. (проиграть в винт) разг. правінціць

провинциал

уст. правінцыял, -ла муж.

провинциализм

1) (ограниченность интересов, узость кругозора) правінцыялізм, -му муж.

2) (диалектизм) правінцыялізм, -ма муж.