Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

дурь

жен. разг. дур, род. дуру муж., дурасць, -ці жен.

дуст

хим. дуст, род. дусту муж.

дутар

муз. дутар, -ра муж.

дутый

1) (пустой внутри) выдзіманы, дзьмуты

2) перен. (преувеличенный) дуты

дутые цифры — дутыя лічбы

дутыш

зоол. дутыш, -ша муж.

дуть

несовер.

1) дзьмуць

(к дунуть) дзьмухаць

дует безл. — дзьме

2) (выдувать из стекла) выдзімаць

3) (пить) прост. жлукціць

4) (быстро бежать, мчаться) прост. перці, смаліць

и в ус не дует — і не шманае, і ў вус не дзьме

дуть губы — надзімаць губы

дутьё

тех. (выдувание из стекла) выдзіманне, -ння ср.

дуться

несовер.

1) (раздуваться воздухом) надзімацца, раздзімацца

2) (на кого-либо) разг. крыўдзіцца, быць злосным (на каго-небудзь)

злаваць

3) (важничать) прост. надзімацца

4) (в карты и т.п.) прост. рэзацца

дух

1) в разн. знач. дух, род. духу муж.

абсолютный дух филос. — абсалютны дух

2) миф. дух, род. духа муж.

злой дух — злы дух

в духе чего-либо — у духу чаго-небудзь

ни слуху ни духу — ні слыху ні дыху, няма і почуту

быть в духе — быць у гуморы (у настроі)

быть не в духе — быць не ў гуморы (не ў настроі)

во весь дух — на ўсю моц, як мага

чуять дух — дух чуць

падать духом — падаць духам

не хватает духу — не хапае духу

как на духу — як на споведзі

чтобы духу твоего здесь не было — каб духу твайго тут не было

в здоровом теле здоровый дух — у здаровым целе здаровы дух

поднять дух — падняць дух

дух времени — дух часу

дух захватывает — дух займае

тяжёлый дух — цяжкі дух

духан

духан, -на муж.