разноречие
ср. уст. супярэчнасць, -ці жен.
рознагалоссе, -сся ср.
разнородность
разнароднасць, -ці жен., разнастайнасць, -ці жен., рознасць, -ці жен.
разнородный
разнародны, разнастайны, розны
разнос
муж. в разн. знач. разнос, -су муж.
разнос пакетов — разнос пакетаў
торговать в разнос — гандляваць у разнос
2) (резкое внушение, выговор) разг. разнос, -су муж.
праборка, -кі жен., вымова, -вы жен.
сделать кому-либо разнос — зрабіць каму-небудзь разнос (праборку)
разносить
I несовер. в разн. знач. разносіць
(тучи, облака — ещё) разганяць, развейваць
(разбивать — ещё) разбіваць
(раздувать, делать пухлым — ещё) безл. разг. распіраць
см. разнести
II совер. (обувь и т.п.) разнасіць
разноситься
I несовер.
1) (о слухе, вести и т.п.) разносіцца
ісці
2) (звучать, раздаваться — о звуке, голосе) гучаць, чуцца
3) (разбегаться, разгоняться) разбягацца, разганяцца
см. разнестись
4) страд. разносіцца
разганяцца, развейвацца
разбівацца
см. разносить I
II совер. (о сапогах и т.п.) разнасіцца
разносный
в разн. знач. разносны
разносная книга — разносная кніга
разносная торговля уст. — разносны гандаль
разносная рецензия разг. — разносная рэцэнзія