Verbum

приязненный

книжн. прыязны

прыхільны

зычлівы

приязнь

прыязнасць, -ці жен.

(благосклонность) прыхільнасць, -ці жен.

(доброжелательность) зычлівасць, -ці жен.

приямок

спец. прыямак, -мка муж.

приятель

1) сябар, -бра муж., прыяцель, -ля муж., друг, род. друга муж.

2) (обращение) разг. дружа

(любезный) дарагі, ласкавы, шаноўны

приятельница

сяброўка, -кі жен., прыяцелька, -кі жен.

приятельский

сяброўскі, прыяцельскі

приятельство

сяброўства, -ва ср., прыяцельства, -ва ср.

приятие

книжн. уст. прыняцце, -цця ср. прыманне, -ння ср.

приятно

нареч., безл. в знач. сказ. прыемна

приятно пахнет — прыемна пахне

это очень приятно — гэта вельмі прыемна

приятность

прыемнасць, -ці жен.