Verbum

прищеп

муж. сад.

1) (действие) прышчапленне, -ння ср.

неоконч. прышчэпліванне, -ння ср.

2) (расщеплённая часть растения) шчэпа, -пы жен.

3) (привитое растение) прышчэп, -па муж.

прищепить

совер. сад. прышчапіць

прищепка

прышчэпка, -кі жен.

прищепленный, прищеплённый

прышчэплены

прищепливание

прышчэпліванне, -ння ср.

прищеплять

несовер. сад. прышчапляць

прищепляться

страд. прышчапляцца

прищепок

муж.

1) сад. прышчэпак, -пка муж.

2) (для белья и т.п.) прышчэпка, -кі жен.

прищёлкивание

1) (зубами, кнутом и т.п.) лясканне, -ння ср.

паляскванне, -ння ср.

(языком) прыцмокванне, -ння ср.

(пальцами и т.п.) прыцмокванне, -ння ср.

(каблуками и т.п.) прыстукванне, -ння ср.

(соловья) цёхканне, -ння ср., прышчоўкванне, -ння ср.

2) разг. (прищемливание) прышчэмліванне, -ння ср.

(придавливание) прыцісканне, -ння ср.

прищёлкивать

несовер.

1) (зубами, кнутом и т.п.) ляскаць

(языком) прыцмокваць

(пальцами и т.п.) пстрыкаць

(каблуками и т.п.) прыстукваць

(о соловье) цёхкаць, прышчоўкваць

2) (прищемлять) разг. прышчамляць

(придавливать) прыціскаць