Verbum

причастный

I грам. дзеепрыметны

причастный оборот — дзеепрыметнае словазлучэнне

II (имеющий отношение) які (што) мае дачыненне (да каго-чаго), які (што) прычыняецца (да каго-чаго)

замешаны (у чым)

звязаны (з чым)

быть причастным к искусству — мець дачыненне (прычыняцца) да мастацтва

быть причастным к делу — быць замешаным у справе

быть причастным к чему-либо — мець дачыненне (прычыняцца) да чаго-небудзь

он к ним не причастен — ён з імі не звязаны

причащать

несовер. церк. прычашчаць

причащаться

возвр., страд. прычашчацца

причащение

в разн. знач. прычашчэнне, -ння ср.

причащённый

прычашчоны

причертить

совер. прычарціць

причерченный

прычэрчаны

причерчивание

прычэрчванне, -ння ср.

причерчивать

несовер. прычэрчваць

причерчиваться

страд. прычэрчвацца